આધ્યાત્મિક કાવ્યો

સ્થાપિત શ્રદ્ધાઓ

પડેલા ડાઘ ધોઈ દિલ પવિત્ર મેં બનાવ્યું છે
તને રહેવા પ્રભુ દિલ મારું તું જો જગમગાવ્યું છે

ભરેલા જે હતા દિલમાં અહંકારો, નિંદા, ઈર્ષા
કરીને દૂર દુર્ગુંણો મેં શીશ મારું નમાવ્યું છે

હતી અદશ્ય દિવાલો, મેં એવા કેદખાનામાં
સહી અજ્ઞાન, અને અસત્ય જીવન મેં વિતાવ્યું છે

ઘણી ચિંતા હતી દિલમાં, ફસી માયાના બંધનમાં
હવે તો પ્રેમ, પૂજાને દયાથી દિલ સજાવ્યું છે

હજુ શ્રદ્ધાઓ સ્થાપિત દે છે દસ્તક દ્વારના ઉપર
પરંતુ ડગમગેના દિલ, મેં આધ્યાત્મ પચાવ્યું છે

કરી આત્મ મીમાંસા જે કોઈ જીવ્યા છે ધરતી પર
પ્રકતિ સાથે સંબંધ પ્રાણનો શું છે બતાવ્યું છે

મનન ચિંતન હવે ક્યાં છે આ કોલાહલ ભર્યા જગમાં
અહીં વર્ગભેદની ભ્રાંતિએ વરચસ્વ જમાવ્યું છે

‘સૂફી’ તું ક્યાં અને ક્યારે કરેછે ભક્તિ ઈશ્વરની?
સુકર્મો ઉચ્ચ ભક્તિ છે મને રબએ શીખાવ્યું છે

‘સૂફી’ પરમાર

1 Comment »

DISCLAIMER

I am author of “ ADDHYATMIC KAVYO” ( i.e. Mystical poems). Nothing in my poems, in my words, phrases, sentences and/or ‘shers’ therein,refers to any religion, class of people, community and/or individual(s) and if anything therein resembles or appears so, it will be purely incidental and not by design.
‘Sufi” Parmar

મારાં કવ્યો આધ્યાત્મિક છે. માત્ર પ્રજાના ભલા માટે, અધઃપતનને અટકાવવા માટે અને ભાઈચારો વધારવા માટેનો મારો પ્રયાસ છે. ધર્મો, આધ્યાત્મ સુધી પહોંચવાની નિસરણીઓ છે અને આધ્યાત્મ મોક્ષની સ્વાગત પરસાળ છે. નિસરણીઓ જર્જરિત થાય તો આધ્યાત્મ સુધી ન પહોંચી શકાય. ધર્મો, ખંદિત અને ભ્રષ્ટ થાય તો તેનાં ભયંકર વિપરીત પરિણામો આવે. કોઈ પણ ધર્મ, કોમ કે વ્યક્તિ{ઓ} પ્રત્યે દ્વેષ કે દુર્ભાવનાથી મારી કવિતાઓમાં કઈં લખાયું નથી. તેમ છતાં જો કોઈને તેવું લાગે તો હું તેમની અંતઃકરણપૂર્વક ક્ષમા માગું છું
‘સૂફી’ પરમાર

No Comments »

આત્મિક નવસર્જન

નહીં માને જમાનો વાત જે આજે કરૂં છું હું
છતાં જે સત્ય લાગ્યું તે બધે કહેતો ફરું છું હું

ભયંકર અન્ય રોગોના ઈલાજો છે જગતમાં પણ
સમજને રોગ લાગ્યા, ધ્યાંન તે ઉપર ધરૂં છું હું

લડી મરવાના બહાના શોધે છે ધર્મોમાં ધર્મઘેલા
ધરમના આત્માની ચીસ સાંભળતો ફરું છું હું

પ્રગતિના જમાનામાં, પ્રગતિ થઈ અશાંતિમાં
ઘડીભર થાય છે શાંતિ તો શાંતિથી ડરું છું હું

ધરમનાં ખોખાં જોયાં મેં સજેલાં બાહ્ય રૂપરંગમાં
ધરમના ગૂમ થયેલા પ્રાણને શોધ્યા કરું છું હું

હિંસાની આંધીમાં પડકાર છે જ્યાં જગની હસ્તીને
જગતનું અંતઃકરણ જાગે, કદમ એવાં ભરું છું હું

નથી લલકારી હું શકતો ઈજારાદારી ને જગમાં
ગુરુઓના છે કાબુમાં વિચારો, થરથરું છું હું

જગત માગે છે આ યુગમાં ‘સૂફી’ આત્મિક નવસર્જન
કદમ તે સાધ્ય કરવા, ફૂંકી ફૂંકીને ભરું છું હું

‘સૂફી’ પરમાર

1 Comment »

વિચ્છેદન ભૂલોનું

જીવન શું છે ન સમજાયું, જગત શું છે ન સમજાયું
જીવન પાણીનો પરપોટો છે હલકો, તે ન સમજાયું

જીવનભર શંકાશીલ વાતોને ધર્મ સમજીને મેં માની
કરું ચિંતન પહોંચવા સત્ય સુધી, તે ન સમજાયું

કરી યાંત્રિક ઈબાદત, પ્રાર્થના, કે રીઝવું ઈશ્વરને
ફકત સુકર્મો રીઝવે છે પ્રભુને તે ન સમજાયું

લપેટાએલો કર્મોમાં પુનર્જન્મ થશે મારો
ચૂકવવું પડશે દેવું પાપોનું પણ, તે ન સમજાયું

હજારો રીત રિવાજો ને હજારો બોલી છે જગમાં
રિવાજો ધર્મ નથી, પણ ધર્મ બન્યા છે, તે ન સમજાયું

ભૂલોની ત્રાસદાયી જાળમાંથી મૂક્ત થવા માટે
કરીને જોઉં વિચ્છેદન ભૂલોનું, તે ન સમજાયું

નથી ચારિત્ર કોઈનાં લખેલાં મુખમુદ્રા પર
કરું ના બાહ્ય રૂપરંગથી ભૂલો પણ, તે ન સમજાયું

‘સૂફી’, આસ્થાઓમાં ભૂલો ફસેલી છે તેવા યુગમાં
જમાનો રાડો પાડી, શું કહે છે, તે ન સમજાયું

‘સૂફી’ પરમાર

No Comments »

પાલનહાર

મેં નામ જપું નીસ દીન તેરા, તુ પાલનહારા હે
મેં ધ્યાંન ધરું તેરા રબ તુ, મનરંજનહારા હે

કહીએ ક્યા તેરે કરિશ્મોંકો, હર ઝર્રા હર શૈ કરિશ્મા હે
યે રાઝ ભરા આલમ તેરા, તુ સરજનહારા હે

તીન્કેસી હે નાઝૂક યે નૈયા, ભવસાગર દેખકે ડર જાઊં
ભવસાગર પાર કરાનેકો, તુ ખેવનહારા હે

ઉલ્ઝા હું જબ મેં કાંટોમેં, રોયા હું અંધેરી રાતોમેં
બક્ષ તેરી રહેમત ઓર દયા, તુ તારનહારા હે

મેં કરકે ગુનાહ પચતાયા હું, ઠોકર પર ઠોકર ખાયા હું
અબ આકે ખડા હું દ્વાર તેરા, તુ બક્ષનહારા હે

અદભૂત નિરાલી શાન તેરી દેખી હે ઈસ દિવાનેને
બચપનસે ‘સૂફી’ કો માલૂમ હે, તુ ઉસ્કા સહારા હે

સૂફી’ પરમાર

1 Comment »

GOLDEN DAWN

As I knew my Lord, my dogmas got dismayed
stampede of wisdom, as if made a raid

Glittering golden dawn, Divine Light displayed
I could see my way, as gloom hurried to fade

Gone was my shackle, also the barricade
all my fixations, in limbo they were laid

I don’t see in men, caste or race or shade
hatred if we trade, scriptures will lie betrayed

Human pangs and pain, how can we evade?
Evil as virtue, in glory masquerades

Stringent rules of life, need to be well played
You can’t see the score, but will get fully paid.

‘Sufi’ Parmar

No Comments »

આત્માની ઉમર

ઉમર એક આત્માની છે, અને બીજી છે કાયાની
જે ઘેરે છે જીવન ને જાળ તે છે જાળ માયાની

ઉમર શું છે આમારા આત્માની તે પ્રભુ જાણે
નથી પડતી ખબર પહેલાનાં પિજરાંઓ જલાયાની

ઘડીભર રહીને પિજરામાં છે ઉડનારું આ પંખેરું
કહાની બાકી રહી જાશે, આ પિજરાને સજાયાની

કચેરીમાં પ્રભુની આતમા જઈ પહોંચશે ત્યારે
ખબર પડશે બધી ત્યાં અમને પાપોમાં ભરાયાની

પ્રભુ ઈન્સાફ કરશે કર્મ અમારાં માપી તોલીને
ખબર પૂછશે નહીં યાત્રાકે ગંગામાં નહાયાની

જીવનભર નામ કરવામાં ને દોલત પ્રાપ્ત કરવામાં
ખબર ક્યાંથી રહે, માયાના બંધનમાં ફસાયાની

નથી અન્યાય કુદરતની અદાલતમાં થવા વાળો
નથી ચિંતા ગુણીજનને વિના કારણ સતાયાની

‘સૂફી’ની મિત્રતા થઈ છે પવિત્ર આતમા સાથે
ખુશી થઈ પ્રાપ્ત પરમાત્માને પણ દિલમાં વસાયાની

‘સૂફી’ પરમાર

1 Comment »

Love and Knowledge

When I was trying to write a poem first time, my friend advised me not to add trash in the Niagra of new books daily splashing in the world, the flood of which serves to sink the real gems of literature, knowledge, and original dynamic ideas of genius. I told my friend, although, men in general think they are civilized, they are essentially in their mind still esoterically primitive, in middle of dazzling, enigmatic modern questionable civilization and therefore the world is on fire. Love and knowledge only can extinguish this fire, not the incendiary art or science. From dark ages till today, the world and the common men have only cosmetically changed. I will not be able to change anything. But, if I can help even one person to come out from his dark, miserable, ancient abode in the spiritual light, I will be leaving my spiritual legacy behind and my soul will rest in peace.

‘Sufi’ Parmar

No Comments »

ઝબકતું સત્ય

તમારા સામે બેસીને, પ્રભુ પૂજા કરી લઉ છું
કરીને યાદ પાપોને ઘડીભર હું રડી લઉ છું

અલૌકિક જ્ઞાનની વાતો સુઝાડી જે તમે ઈશ્વર
કદીક ગર્ભિત વચનોમાં હું સત્સંગમા કહી લઉ છું

જે ખોટું થાય છે તેને કદીક ખોટું કહી લઉ છું
મને ઈજા કે હાની પહોંચે તો દુઃખ તે સહી લઉ છું

બહુ કપરી સજા છે સત્ય જો બોલે અહીં કોઈ
કદીક લાચાર થઈ હું ઢોંગની બાજી રમી લઉ છું

રહે છે ચિત ઘણું ચંચળ સમૂંહ પૂજા કરું છું તો
પડે છે પાછું દિલ તેથી સ્વયં પૂજા કરી લઉ છું

છે લોકોની પસંદ શું તે મુજબ જીવી ગયો જીવન
મચી હલચલ છે મારા આતમામાં તે સહી લઉ છું

સમજ આવી તો આવી છે જીવનની અંત ઘડીઓમાં
જીવનને વેડફ્યું પસ્તાવો તેનો હું કરી લઉ છું

ઝબકતું સત્ય કુદરતની કિતાબોમાં જોઈ ‘સૂફી’
વસાવી દિલમાં સત્ય, કવ્યોમાં તેને જડી લઉ છું

‘સૂફી’ પરમાર

2 Comments »

પાપાપગલી

પ્રભુના પંથ પર થોડાં કદમતો તું ભરી જોજે
પ્રસન્ન થઈ પ્રભુ કરશે મદદ, વિશ્વાસ ના ખોજે

તું પાપોથી ડરીને ચાલજે ને પાપ ના કરજે
કરેલાં પાપોને તારાં, તું પ્રશ્ચાતાપથી ધોજે

જીવન રથને દયાને પ્રેમનાં પૈડાં લગાવીને
પ્રભુના પંથને માયા ભૂલાવે તોય ના ખોજે

નથી માની અગર તેં વાત સંતોને મહાત્માની
અનુભવ કડવો જ્યારે થાય ત્યારે દિલભરી રોજે

કરે તેવુંજ તે પામે, ઘણું તે સાંભળ્યું જગમાં
આ તથ્ય દિલ સુધી પહોંચાડી સારાં બીજ તું બોજે

તિરસ્કારો ભર્યા સંઘમાં નથી અલ્લાહ નથી ઈશ્વર
પ્રભુહીન ધર્મો છે તો આતમાની આંખથી જોજે

અસત્ય સત્યનું મિશ્રણ અગર દેખાય ધર્મોમાં
સ્વીકારે આતમા જે સત્ય તે સિદ્ધાંત ના ખોજે

‘સૂફી’ને દોસ્ત સમજીને આ વાતો ધ્યાંનમાં ધરજે
પછી જીવનની ઝંઝાવાતથી ના ડરજે ના રોજે

‘સૂફી’ પરમાર

1 Comment »